به نقل از «شریان»

از حرکت غیرقابل پیش‌بینی فراستی تا کنایه به تحریم‌کنندگان جشنواره

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۷۵۹۰۶

سومین روز سی‌وهشتمین دوره جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلم‌های «روز صفر»، «ابر بارانش گرفته» و «آبادان یازده ۶۰» سپری شد.

به گزارش شریان نیوز،جشنواره فیلم فجر روز پر خبری را پشت سر گذاشت. در روزی که منتقد سخت‌گیر سینمای ایران داوطلبانه به نشست خبری یک فیلم را تا تحسینش را نثار عوامل کند، یک پردیس سینمایی طعمه حریق شد و یک منتقد سینمایی با کنایه به تحریم‌کنندگان از شلوغی جشنواره نوشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مسعود فراستی و «روز صفر»

سعید ملکان چهره‌پرداز نام‌آشنا و تهیه‌کننده باسابقه‌ای است که امسال برای نخستین بار در جایگاه یک کارگردان به جشنواره فجر آمده است. او با فیلم «روز صفر» در نخستین فیلمش موضوعی چالش‌برانگیز را انتخاب کرده و سراغ رویدادی امنیتی رفته است.

حاصل کار آن‌طور که در نشست خبری مشخص شد، مسعود فراستی را به وجد آورده است. در حالی که در نشست خبری فیلم «روز صفر» با اجرای فرزاد حسنی به روال تمام نشست‌ها منتقد حضور داشت، فراستی همه را غافلگیر کرد. او آمده بود تا تمام قد پشت فیلم ملکان بایستد و «روز صفر» را «فوق‌العاده» توصیف کند.

در مجموع نشست خبری «روز صفر» رویداد پرخبری بود و البته ستارگانی مثل امیر جدیدی و ساعد سهیلی سوژه عکاسان شده بودند.

آتش‌سوزی در پردیس زندگی

یکی از اخبار روز سوم جشنواره که بازتاب زیادی هم در رسانه‌ها داشت، آتش سوزی محدود مجتمع فرهنگی و تجاری پردیس زندگی بود که به سرعت کنترل شد. پردیس سینمایی زندگی که میزبان جشنواره فیلم فجر است، در پی این حادثه چند ساعتی از فعالیت بازماند.

سعید راد و داوری سودای سیمرغ

یکی از اعضای مشهور هیات داوران این دوره از جشنواره فیلم فجر درباره داوری‌های این دوره و البته زیرساخت‌های فوق‌العاده‌ای که برای برگزاری یک جشنواره باشکوه وجود دارد، صحبت کرد. سعید راد در عین تاکید بر تنوع دیدگاه و آرا میان داوران تخصص را معیار انتخاب برندگان دانست نه احساس و سلیقه.

او می‌گوید: «ممکن است یک فرد از دید خودش برای یک مورد مثل کارگردانی یک ایده داشته باشد و مخالف نظر من باشد اما با صحبت و همفکری می‌توانیم یکدیگر را متقاعد کنیم.»

فیلمسازی برای اقلیت خاموش

«ابر بارانش گرفته» فیلمی که به گفته کارگردانش برای اقلیتی خاموش ساخته شده است، یکی دیگر از مدعیان سیمرغ این دوره است. مجید برزگر در این فیلم ادای دینی هم به آندره تارکوفسکی فیلمساز شهیر روس کرده است.

یکی از نقاط قوت فیلم به باور آرامه اعتمادی منتقد حاضر در نشست خبری فیلم مستقل بودن آن است. اعتمادی در این باره گفت: «با خوب یا بد بودن این فیلم کاری ندارم که البته فیلم خوبی است چیزی که برایم مهم است مستقل بودن آن است.»

کنایه یک منتقد به تحریم‌کنندگان جشنواره

«کسانی را می‌بینیم که فیلم نداشتند اما از جشنواره انصراف دادند؛ مثلاً کسی که ۲۷-۲۸ سال فیلمی نساخته و بیاید جشنواره را تحریم کند چه معنی دارد؟» این حرف‌های سعید مستغاثی است که اعتقاد دارد برخی انصراف دادند و جشنواره فیلم فجر را تحریم کردند که نه منتقد سینما بودند و نه هیچکس آنان را می‌شناخت.

او در نوشته خود با کنایه به تحریم‌کنندگان این‌چنین می‌گوید: «من امیدوار بودم که این افراد جشنواره را تحریم کنند چرا که کمی خلوت‌تر می‌شود و می‌توانیم صندلی برای تماشای فیلم پیدا کنیم؛ البته که این روزها هم در صف‌های شلوغ منتظر می‌مانیم نوبت به ما برسد و در سالن‌های نمایش هم هجوم جمعیت را شاهدیم.»

فیلمی درباره آغاز جنگ

آخرین فیلم داستانی سومین روز جشنواره اثری جنگی بود که با نگاهی متفاوت داستان شروع جنگ و مقاومت قهرمانانه مردم را به رادیو برده است. در نشست خبری «آبادان یازده ۶۰» بحث‌های زیادی مطرح شد و کارگردان از رسانه‌ها خواست که فیلمش را حمایت کنند.

منبع: شریان

کلیدواژه: کنایه به تحریم کنندگان جشنواره فیلم فجر نشست خبری روز صفر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۷۵۹۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پاسخ مرتضی‌علیزاده به منتقد «هفت»: سینما بر همه‌چیز مقدم است

مرتضی علیزاده کارگردان فیلم سینمایی «بی‌بدن» عنوان کرد: من معتقدم که فیلم اول باید به تعریف سینما و قصه گویی نزدیک باشد و بعد ایدئولوژی‌اش را جلو ببرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اولین برنامه از سری جدید برنامه سینمایی «هفت» با بررسی موضوع جنایی و فیلم «بی‌بدن» از شبکه نمایش پخش شد

بخش اول «هفت» به نقد فیلم سینمایی «بی‌بدن» اختصاص داشت که با حضور امیرقادری و رضا صدیق برپا شد.

رضا صدیق در ابتدا بیان کرد: من می‌خواهم قبل از بررسی فیلم به اتفاقات اخیر در منطقه گریزی بزنم و بگویم محور مقاومت اگر تا پیش از وعده صادق یک موضوع پراگماتیک منطقه‌ای بود، اکنون به یک ایده ضدامپریالیستی در جهان تبدیل شده است. سینمای هالیوود نسبت به اعتراضات اخیر دانشجویان آمریکا علیه اسرائیل سکوت کرده؛ این در حالی است که در اعتراضات داخلی ما، رسانه‌های امپریالیستی مانند بازجو به دنبال بازیگران و سینماگران ما بودند، اما به بازیگران خودشان اجازه اظهار نظر نمی‌دهند و هرکس در این موضوع موضع‌گیری کند، قطعا نابود خواهد شد. این قضیه نشان از این است که آمریکا در امنیت ملی‌اش با کسی شوخی ندارد.

امیر قادری در ادامه عنوان کرد: هالیوود ۱۰ الی ۱۵سال اخیر اهدافش بسیار تغییر کرده و فرمایشی شده است. من همیشه می‌گویم صد رحمت به دهه شصت خودمان که حتی اگر سخت‌گیری وجود داشت، اما حامی مستضعفین بود.

رضا صدیق درباره «بی‌بدن» اظهار کرد: از نظر من این فیلم بدون شخصیت و وسط باز است که تکلیفش با خودش مشخص نیست. فیلم «بی‌بدن» از موقعیت‌های دراماتیکی که می‌توانست قصه‌اش را نجات دهد، هیچ استفاده‌ای نکرده است. موضوع قتل در فیلم یک موضوع ثانویه است و نقطه قوت فیلم بازی درجه یک الناز شاکردوست است. همچنین باید بگویم که گذر زمان در این فیلم اصلا پیدا نیست و گویی در فیلمنامه اصلا به آن اشاره نشده؛ ما در نهایت با ریش قاتل متوجه گذر زمان می‌شویم.

امیر قادری در ادامه بیان کرد: موضوعاتی مانند قصاص یا جنگ مفاهیم پیچیده‌ای هستند. از نظر من «بی‌بدن» وسط‌باز نیست و اتفاقا اینکه با چندین زاویه نشان مساله قصاص را بررسی می‌کند؛ نقطه قوت فیلم است. امتیاز بزرگ فیلم بازی بازیگرانش است؛ اما می‌توان گفت که لحن تلخ و یکدست فیلم، کار را خراب کرده است. این فیلم خاکستری است و اگر کارگردان سلیقه بصری بهتری داشت، قطعا فیلم شیک‌تری می‌شد و شلختگی الان را نداشت.

صدیق در ادامه گفت: «بی‌بدن» فیلم بازیگران است نه فیلمنامه و کارگردانی. مساله فیلم قصاص نیست بلکه شخصیت خانواده قاتل است. «بی‌بدن» یک فیلم حیف شده است چرا که موضوع بسیار جذابی دارد.

بهروز افخمی در ادامه خاطرنشان کرد: اینکه در یک فیلم بتوان تماشاچی را وارد دالان تجربه‌های مختلف کرد، بسیار مهم است تا تماشاچی داستان‌های متفاوت را تجربه کند. از نظر من بهترین بازی این فیلم متعلق به گلاره عباسی است.

در ادامه رضا صدیق منتقد نسبت به اظهار نظر یکی از مدیران نماوا راجع به سینماگران و حواشی آن بیان کرد: هر کسی می‌تواند در سینما سرمایه‌گذاری کند؛ اما قرار گرفتن سرمایه‌گذاران در چرخه فرهنگ سرنوشتی مانند نماوا دارد که در حال ورشکسته شدن است. طرف دیگر صحبت من آن بخش از سینماگران است که معتقدند اخلاق و شرافت بیش از هر حرفه، نزد سینمایی هاست. من باید بگویم این جمله خیلی برای سینماگران گنده است. شرافت نزد کارگران و معلمان ماست؛ شرافت یعنی بخش مستضعف جامعه. من باید بگویم که لطفا شرافت را متر نکنید.

امیر قادری در ادامه عنوان کرد: زنگ خطر این ماجرا جایی است که بعد از اظهار نظر این مدیر نماوا، مردم سمت او را گرفتند. می‌خواهم بگویم که دهه فرصت‌طلبی ۹۰ چه چیزی بر سر سینماگران ما آورده که مردم دیگر از آن‌ها حمایت نمی‌کنند.

بخش دوم «هفت» به بررسی موضوع جنایی اختصاص داشت که با حضور مرتضی علیزاده کارگردان «بی‌بدن» و محمدرضا نصراللهی استاد دانشگاه برپا شد.

مرتضی علیزاده کارگردان فیلم سینمایی «بی‌بدن»، ابتدا درباره نقد رضا صدیق به فیلم، عنوان کرد: من معتقدم که سینما اول باید سینما باشد و قصه تعریف کند و بعد ایدئولوژی‌اش را جلو ببرد. اینکه ما از اول فیلم تکلیف را مشخص کنیم که طرفدار قصاص هستیم یا خیر، خلاف قصه‌گویی در سینماست و این متر غلطی برای بررسی و نقد فیلم است. البته که نقد به منی که در قدم‌های اولیه فیلمسازی هستم، بسیار کمک‌کننده است.

محمدرضا نصراللهی در ابتدای صحبت‌های خود گفت: به اعتقاد همه افرادی که پرونده جنایی را دنبال می‌کنند، «بی‌بدن» برگرفته از پرونده آرمان و غزاله است؛ هر چند که نویسنده فیلم منکر این موضوع باشد. باید بگویم که این فیلم در مجموع اصلا جنایی نیست و «بی‌بدن» یک فیلم اجتماعی درام است. در این فیلم موضوع از زاویه بازپرس بررسی می‌شود و به عملیات پلیسی و کارگاه آنچنان که باید نمی‌پردازد و نحوه قتل هم مشخص نمی‌شود.

کارگردان «بی‌بدن» درباره ژانر جنایی بیان کرد: سینمای هالیوود به شکل خالص ژانر جنایی را بررسی می‌کند، اما در کشور‌های دیگر این ژانر با فرهنگ‌های مختلف ترکیب می‌شود. در همین راستا مضمون‌هایی به فیلم اضافه می‌شود که برای مخاطب از کشف معما مهمتر است. در «بی‌بدن» هم همین اتفاق رخ داده است. ما فکر می‌کردیم که مسائل دیگر از کشفیات کارآگاه برای مخاطب جذاب‌تر است.

محمدنصراللهی در ادامه عنوان کرد: یکی از نقد‌های همیشگی من این است که از کارآگاهان و کارشناسان جنایی در متن فیلم استفاده کنند، نه در بخش تولید. به عنوان مثال این موضوع که تمام بازپرس‌ها و پلیس‌های ما در فیلم دختر دارند به یک کلیشه تبدیل شده و همچنین این موضوع که ماموران ما در فیلم‌های ایرانی پا را فراتر از قانون می‌گذارند، واقعیت بیرونی ندارد و به یک کلیشه در فیلم‌ها تبدیل شده است.

میز سینمای جهان برنامه «هفت» نیز به بررسی فیلم سینمایی «Dune ۲» اختصاص داشت که با حضور سیدحمیدرضا قادری و آرش خوشخو برپا شد.

سیدحمیدرضا قادری ابتدا گفت: یکی از متر و معیار‌هایی که در نقد شعر استفاده می‌شود، وجه خیال‌انگیز شعر است. من می‌پذیرم که افراد جوان با دیدن فیلم «Dune ۲» در سینما به وجد بیایند، اما در نهایت فیلم روی من تاثیر نداشت چرا که فیلم‌های الان، ویرایش شده فیلم‌های قبلی‌شان هستند. این فیلم صرف نظر از رمانش، برای کسانی که سینماباز هستند چیز جدیدی ندارد.

آرش خوشخو در ادامه این برنامه بیان کرد: در «Dune ۲» ماجرا پیچیده شده و به نظرم به فیلم تاج‌وتخت ربطی ندارد. فیلم‌های این کارگردان سرد است و ما از زندگی مردمان این فیلم هیچ چیزی نمی‌بینیم و این سرما در تمام فیلم‌هایش وجود دارد. «Dune ۲» پر از توانایی‌های فنی است و بازیگرانش به بهترین شکل انتخاب شده‌اند. بیشتر از داستان فیلم جزئیات فنی فیلمش بسیار برای من جذاب بود. این فیلم مانند هر فیلم مهم دیگری تفسیر معاصر دارد.

امیرقادری نیز درباره فیلم «Dune ۲» اظهار کرد: کتاب بسیار فراتر از فیلم است چرا که مجموعه‌ای از خرد‌های مختلف در آن دیده می‌شود. درک این کتاب از مسئولیت رهبریت یک قوم بی‌نظیر است و به شدت تحت تاثیر خرد خاورمیانه است. من به شدت توصیه می‌کنم که ترجمه این کتاب را که بسیار روان هم است، بخوانید.

افخمی درباره این فیلم گفت: این فیلم تبلیغ آشکاری برای فراماسون‌ها است و به شکل آشکاری برای بزرگ‌نمایی و قدرت‌نمایی فراماسونی تبلیغ می‌کند.

بهروز افخمی در پایان این برنامه تاکید کرد: از این به بعد به امید خدا در پایان هر برنامه «هفت» یک تیتراژ جداگانه داریم؛ یعنی هر تیتراژ با برنامه قبلی فرق می‌کند. هر بار درباره یکی از استادان بزرگ سینمای ایران، چه آن‌ها که از بین ما رفتند و چه آن‌هایی که در قید حیات هستند، برنامه کوتاهی ساخته می‌شود که در حاشیه تیتراژ می‌بینید و در برنامه امشب تیتراژ ما درباره علی حاتمی است که با فیلم‌های علی حاتمی و موسیقی مرتضی حنانه از فیلم «هزاردستان» ساخته شده است.