به نقل از «مشرق»

۳ نکته در پیامد جشنواره فیلم فجر

تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۸۱۸۸۳

سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر نیز به نقطه پایانی خود رسید در حالی‌که این دوره نیز، افقی روشن را برای سینمای تراز انقلاب اسلامی و سینمای ملی ایران پیش رو ننهاد.

به گزارش مشرق، سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر نیز به نقطه پایانی خود رسید در حالی‌که این دوره نیز، افقی روشن را برای سینمای تراز انقلاب اسلامی و سینمای ملی ایران پیش رو ننهاد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتر بخوانید: جشنواره فجر صدای مردم را نشنید فیلم برگزیده مردمی جشنواره فجر اعلام شد

۱- این دوره از جشنواره، نخست، تحت تاثیر رفتارهای ساختارشکنانه و غیرحرفه‌ای و ضدملی طیف مشخصی از اهالی سینما یا منسوبین به سینمای ایران قرار گرفت. طیف یاد شده تحت تاثیر فضاسازی شبکه جنگ روانی غربی – صهیونی، اعلام کرد که در اعتراض به سرنگون شدن هواپیمای اوکراینی و به دلیل عزادار بودن، حاضر به شرکت در جشن مهم سالانه سینمای ایران نیست.

معترضان و تحریم‌کنندگان جشنواره (البته در ظاهر) به این پرسشها باید پاسخ می‌دادند که ندادند و نخواهند هم داد:

اولا؛ به گفته‌ای؛ «چرا ۴۸ ساعت پس از سرنگون شدن هواپیمای اوکراینی ناگهان همگی دچار اندوه شدند و به کسوت عزاداران درآمدند؟»

دوم؛ همصدایی با دشمنان داخلی و خارجی برای تحریم بزرگ‌ترین رویداد سینمایی، چه ربطی به مردم و فرهنگ و سینمای ایران دارد؟

سوم؛ باز به گفته‌ای؛ چرا معترضان و تحریم‌کنندگان، «مردمی بودن» را تنها در اندازه شعاری پربسامد و نه در سبک زندگی شخصی و اجتماعی خود جست‌وجو می‌کنند؟

چهارم؛ چرا این افراد که حامی مردم ایران هستند در برابر دشمنان خبیث خارجی مردم ایران موضع‌گیری ندارند و به‌دنبال بروز جنایت‌های دشمنان خارجی علیه ایرانیان عزادار و معترض وگریبان چاک نمی‌شوند.

پنجم؛ چرا این افراد در اعتراض به دولت‌های تروریست و حامی تروریسم و برگزارکننده جشنواره‌هایی چون برلین و کن و...این رویدادها را تحریم نمی‌کنند. مگر دولت آلمان و فرانسه و...کم مرتکب جنایت علیه مردم ایران شدند؟ تحریم

مردم ایران، فروش جنگ افزار کشتار جمعی و غیره به رژیم بعث عراق و... جنایت نبود؟ علیه مردم ایران نبود؟

اما خوب است بدانید؛ برخی از تحریم‌کنندگان به چه دلایلی خبر از تحریم جشنواره دادند!

- یکی از این افراد، از دبیر جشنواره سی‌وهشتم بارها خواسته بود که به‌عنوان داور به هیئت داوران بپیوندد. وقتی با پاسخ منفی روبه‌رو شد؛ به صف تحریم‌کنندگان پیوست.

- بازیگری - که مردمی بودن را فریاد می‌زند- فیلمی تهیه کرده است. وقتی فیلم به بخش سودای سیمرغ راه نیافت و لابیگری هم بی‌نتیجه بود از فرط عصبانیت، آقای بازیگر مردمی، رای به تحریم داد.

- کارگردانی که فیلم به جشنواره صهیونیستی برلین فرستاده بود ، برای جلب توجه سیاسی برلین نشینان، بعد از شرکت در تجمع غیرقانونی روبه‌روی دانشگاه امیرکبیر، حرف از اعتراض و تحریم زد.

و کم هم نبودند بازیگرانی که سالها بیکارند و اثری در جشنواره نداشتند، اما با ژستی عوامفریبانه و لوس‌بازی رسانه‌ای، از تحریم سخن گفتند.

به‌واقع این افراد دارای صداقت‌اند؟ آیا آنچنان که خود مدعی‌اند در مقام مردمی بودن ایستاده‌اند؟

خود قضاوت کنید!

با این حال؛ به شکلی مضحک؛ تعدادی از تحریم کنندگان برای بیرون نماندن از دایره توجه مردم و جشنواره؛ ناگهان گفته‌ها و هیاهوی پیشین خود را به فراموشی سپردند و در بطن جشنواره شرکت کردند.

در کجای دنیا این رفتارها و رویداد قابل تصور و قابل تحمل است؟! در کجاااا؟!
 

2- در جشنواره امسال، موضوع انقلاب اسلامی و آرمان‌ها و غایات آن و نیز کلیت تاریخ ایران و دستاوردهای بزرگ انقلاب در زمینه‌های گوناگون چون نانو، هسته‌ای، پزشکی، نظامی، جز سه عنوان فیلم،پیدا نبود! یعنی اینکه اغلب فیلم‌ها در مسیری جز آنچه عناصر سینمای تراز انقلاب و سینمای ملی و سینمای استراتژیک به شمار می‌آید، ساخته و عرضه شده است.

طبیعتا؛ قرار نیست همه فیلم‌ها به شیوه‌ای مستقیم و شعاری به انقلاب اسلامی و گفتمان انقلاب و...بپردازند، اما برای رسیدن به سینمای بصیر و مطلوب و سازنده که بصیرت‌سازی را هدف غایی خود دارد، بن مایه آثار هنری و محصولات فرهنگی باید که برگرفته از دین و انقلاب و دستاوردهای انقلاب معنا شود. جز این؛ هیچ راهی برای رسیدن به سینمای مطلوب ما قابل تصور نیست.

سینمای امروز ما - به گواهی آثار شرکت‌کننده- سینمایی محصور در حدیث نفس، تقلیدی، نومید و وحشت زده است. فیلم‌ها تحلیل علمی اجتماعی و سیاسی و فرهنگی ندارند و از درک انسان معاصر فهیم و بصیر ناتوانند! ما از جامعه ایرانی، جز سیاهی و پلشتی و حس ناامنی دریافت نمی‌کنیم. این بد است و نشان می‌دهد که – بارها نوشته‌ام – سینمای ایران دچار «بحران اندیشگی» است. متاسفانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دلایلی چون نداشتن درکی درست از شرایط فرهنگی، نداشتن نقشه راه فرهنگی و وجود برخی مدیران بی‌نسبت با فرهنگ و گفتمان انقلاب اسلامی، نه تنها در مسیر بحران‌زدایی قدمی برنمی‌دارد، بلکه به صراحت میدان را برای سینمای عبوس، پرخاشگر، سیاه باز می‌گذارد.

۳- سینمای ایران ۴۰ سال است که نیازمند ریل‌گذاری در مسیر رسیدن به سینمای تراز انقلاب و شکل‌گیری سینمای ملی است. می‌خواهم بگویم نه سینما که عرصه فرهنگی ما نیازمند ریل گذاری است. این نیازمندی جز با تغییر سیاست‌گذاران و کارگزاران فرهنگی و شناسایی و تربیت و مجال‌دهی به سینماگران انقلابی میسر نیست!

منبع: کیهان

منبع: مشرق

کلیدواژه: جشنواره فجر معامله قرن انتخابات98 لیگ قهرمانان آسیا جشنواره فیلم فجر جشنواره فجر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رژیم بعث عراق انقلاب اسلامی تروریسم سینمای تراز انقلاب رسیدن به سینمای انقلاب اسلامی برای سینمای تحریم کنندگان سینمای ایران سینمای ملی مردم ایران مردمی بودن فیلم فجر فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۸۱۸۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گریمور سینمای ایران در اردبیل تشییع شد

به گزارش خبرگزاری مهر، رحیم پرواسی که روز گذشته به دلیل بیماری دار فانی را وداع گفته بود در اردبیل تشییع و در آرامستان قاسمیه به خاک سپرده شد.

این استاد هنرمند اردبیلی در سریال ها، فیلم های سینمایی، تله فیلم ها و آثار نمایشی مختلف با دستان هنرمندانه چهره های متنوعی را خلق کرده بود خاطراتی خوش از خود به جای گذاشت.

در این مراسم دوستان و شاگران مرحوم پرواسی حاضر شدند تا او را به منزل ابدی همراهی کرده و برای او علو درجات از خداوند متعال بخواهند.

دوستان و شاگردان مرحوم پرواسی معتقدند که این چهره هنری نمونه اخلاق و ادب و تواضع بوده و همواره سعی داشت تا وظیفه خود را به بهترین نحو انجام دهد.

این هنرمند اردبیلی که در آثار متعدد به عنوان چهره پرداز و گریمور حاضر شده بود در سال های اخیر با برگزاری دوره های آموزشی سعی کرد تا دانش آموزان زیادی را تربیت و تحویل جامعه هنری و سینمایی اردبیل دهد.

کد خبر 6096567